Lale, Osmanlı İmparatorluğu döneminde, özellikle XVI-XVIII. yüzyıllar arasında, süs bitkisi ve süsleme motifi olarak büyük bir öneme sahip olmuştur. Sultan Üçüncü Ahmed (1673-736) 'in saltanatının son yıllarında ise bu ilgi doruk noktasına çıkmış ve bu dönem tarihçiler arasında "Lale Devri" olarak isimlendirilmiştir. Bu dönemde, yabani lale türlerinden seçme ve melezleme yoluyla İstanbul'da elde edilen, lale çeşitlerinin miktarı toplam olarak 2.000 civarındadır. İstanbul'da elde edilen lale çeşitlerinin özellikleri, bunlara verilen adlar ve bu çeşitleri elde eden yetiştiriciler hakkında el yazmalarında etraflı bilgiler bulunmasına karşılık bunların resimleri çok nadirdir. İstanbul'da yetiştirilen ve "İstanbul lalesi" olarak isimlendirdiğimiz lale çeşitlerinden 50 kadarının renkli resmini taşıyan ve 1725 yıllarında yapıldığı sanılan tek önemli kaynak "Lale Mecmuası"dır. Merhum Ekrem Hakkı Ayverdi (1899-1984), bir zamanlar sahibi olduğu, bu Lale Mecmuası hakkında 1950 yılında bir risale yayınlayarak, dünyada tek nüsha olan, bu albümü bilim ve sanat âlemine tanıtmıştır. 1960'lı yıllarda yurt dışına giden Lale Mecmuası'nın bulunduğu ülkeyi ve sahibini saptamak için 1967-1987 yılları arasında Avrupa ülkelerinde yaptığımız bütün araştırmalar başarısızlık ile sonuçlanmıştır. Avrupa laleleri hakkında bir kitap yazmış olan Cenevre Botanik Bahçesi ve Müzesi (Conservatoire et Jardin Botaniques de Geneve) uzmanlarından Bayan Dr. A. L. Stork, Batı Anadolu'da yetişen lale türlerini görmek için İstanbul'a geldiğinde, "Lale Mecmuası" hakkında bir bilgisi olup olmadığını kendisinden sordum (25 Mayıs 1987). Dr. A. L. Stork anlattığıma benzer bir lale albümünü Belçikalı bir koleksiyoncunun kitaplığında gördüğünü, bu albümden bazı levhaların renkli resimlerini çektiğini ve Cenevre'ye dönüşünde bu resimlerin birer kopyasını bana gönderebileceğini söyledi...
Lale, Osmanlı İmparatorluğu döneminde, özellikle XVI-XVIII. yüzyıllar arasında, süs bitkisi ve süsleme motifi olarak büyük bir öneme sahip olmuştur. Sultan Üçüncü Ahmed (1673-736) 'in saltanatının son yıllarında ise bu ilgi doruk noktasına çıkmış ve bu dönem tarihçiler arasında "Lale Devri" olarak isimlendirilmiştir. Bu dönemde, yabani lale türlerinden seçme ve melezleme yoluyla İstanbul'da elde edilen, lale çeşitlerinin miktarı toplam olarak 2.000 civarındadır. İstanbul'da elde edilen lale çeşitlerinin özellikleri, bunlara verilen adlar ve bu çeşitleri elde eden yetiştiriciler hakkında el yazmalarında etraflı bilgiler bulunmasına karşılık bunların resimleri çok nadirdir. İstanbul'da yetiştirilen ve "İstanbul lalesi" olarak isimlendirdiğimiz lale çeşitlerinden 50 kadarının renkli resmini taşıyan ve 1725 yıllarında yapıldığı sanılan tek önemli kaynak "Lale Mecmuası"dır. Merhum Ekrem Hakkı Ayverdi (1899-1984), bir zamanlar sahibi olduğu, bu Lale Mecmuası hakkında 1950 yılında bir risale yayınlayarak, dünyada tek nüsha olan, bu albümü bilim ve sanat âlemine tanıtmıştır. 1960'lı yıllarda yurt dışına giden Lale Mecmuası'nın bulunduğu ülkeyi ve sahibini saptamak için 1967-1987 yılları arasında Avrupa ülkelerinde yaptığımız bütün araştırmalar başarısızlık ile sonuçlanmıştır. Avrupa laleleri hakkında bir kitap yazmış olan Cenevre Botanik Bahçesi ve Müzesi (Conservatoire et Jardin Botaniques de Geneve) uzmanlarından Bayan Dr. A. L. Stork, Batı Anadolu'da yetişen lale türlerini görmek için İstanbul'a geldiğinde, "Lale Mecmuası" hakkında bir bilgisi olup olmadığını kendisinden sordum (25 Mayıs 1987). Dr. A. L. Stork anlattığıma benzer bir lale albümünü Belçikalı bir koleksiyoncunun kitaplığında gördüğünü, bu albümden bazı levhaların renkli resimlerini çektiğini ve Cenevre'ye dönüşünde bu resimlerin birer kopyasını bana gönderebileceğini söyledi...
