Bir Kağıt Mimarının Hayali Dünyası - Nazimi Yaver Yenal = Imaginary World of a Paper Architect
İstanbul Araştırmaları Enstitüsü, 20. yüzyıl Türk mimarlığının özgün temsilcilerinden mimar Nazimî Yaver Yenal’ı (1904-1987) bir sergiyle anıyor. 50 yıla yakın süren kariyerinin dışavurumu olan sıra dışı arşivinden yola çıkan sergi, idealist cumhuriyet kuşağının tipik bir temsilcisini yeniden gün ışığına çıkarıyor.
Osmanlı İmparatorluğu’nun son yıllarında ilk gençliğini yaşayan Yenal, Sanayi-i Nefise Mektebi’nde, özellikle hocası Giulio Mongeri’nin eklektisizm anlayışının etkisinde yetişir ve birincilikle mezun olur. Art arda kazandığı yarışmalarla şekillenen kariyeri, erken cumhuriyet döneminin kültür politikaları tarafından desteklenen devlet bursu ile gittiği Paris ve Berlin’de kazandığı deneyimle gelişir. Eğitmen olarak girdiği Güzel Sanatlar Akademisi’nde, olağanüstü politik koşullar sonucu İstanbul’da bir araya gelmiş avant-garde Alman mimarlarla yakınlık kuracağı verimli kampus ortamında olgunlaşır.
Henüz öğrencilik yıllarında, Sedad Hakkı Eldem’in mektuplarında, “Bizden çok daha ileride idi” diyerek aktardığı Yenal’ın kuşku duyulmayan yeteneği ve son derece parlak başlayan mimarlık kariyerine rağmen, neredeyse hiçbir tasarımı inşa edilmez. Uygulanmamış tasarımları, yarattığı umutlar, inşa edilmeme nedenleri ve hayal kırıklıkları ile birlikte güçlü bir hikaye anlatır.
Resmi mimari söylem dışında kalarak unutulan Yenal, kendine yanlızca çizimlerden oluşan alternatif bir mimari üretim alanı yaratır. Çizimleriyle oluşturduğu dev arşiv, önce akademide dışarıya kapalı odasında, emekliliği sonrasında ise evinde özenle korunur. Ölümünden sonra dağılır.
The exhibition entitled, Imaginary World of a Paper Architect: Nazimî Yaver Yenal begins with student years of Yenal (1904-1987), an unconventional name in 20th-century Turkish architecture, at the Academy of Fine arts and focuses on his oeuvre until the 1950s. Furthermore, the exhibition offers a broad insight into the history of architecture education in Turkey, competitions organized in the early periods of the Republic, and the relationship between state and architecture. The exhibition catalogue includes an exhaustive article by exhibition curator Büke Uras, as well as articles by Prof. M. Baha Tanman, Prof. Behçet Ünsal, and Prof. Ataman Demir, all of which offer different perspectives on the life and work of Yenal.
İstanbul Araştırmaları Enstitüsü, 20. yüzyıl Türk mimarlığının özgün temsilcilerinden mimar Nazimî Yaver Yenal’ı (1904-1987) bir sergiyle anıyor. 50 yıla yakın süren kariyerinin dışavurumu olan sıra dışı arşivinden yola çıkan sergi, idealist cumhuriyet kuşağının tipik bir temsilcisini yeniden gün ışığına çıkarıyor.
Osmanlı İmparatorluğu’nun son yıllarında ilk gençliğini yaşayan Yenal, Sanayi-i Nefise Mektebi’nde, özellikle hocası Giulio Mongeri’nin eklektisizm anlayışının etkisinde yetişir ve birincilikle mezun olur. Art arda kazandığı yarışmalarla şekillenen kariyeri, erken cumhuriyet döneminin kültür politikaları tarafından desteklenen devlet bursu ile gittiği Paris ve Berlin’de kazandığı deneyimle gelişir. Eğitmen olarak girdiği Güzel Sanatlar Akademisi’nde, olağanüstü politik koşullar sonucu İstanbul’da bir araya gelmiş avant-garde Alman mimarlarla yakınlık kuracağı verimli kampus ortamında olgunlaşır.
Henüz öğrencilik yıllarında, Sedad Hakkı Eldem’in mektuplarında, “Bizden çok daha ileride idi” diyerek aktardığı Yenal’ın kuşku duyulmayan yeteneği ve son derece parlak başlayan mimarlık kariyerine rağmen, neredeyse hiçbir tasarımı inşa edilmez. Uygulanmamış tasarımları, yarattığı umutlar, inşa edilmeme nedenleri ve hayal kırıklıkları ile birlikte güçlü bir hikaye anlatır.
Resmi mimari söylem dışında kalarak unutulan Yenal, kendine yanlızca çizimlerden oluşan alternatif bir mimari üretim alanı yaratır. Çizimleriyle oluşturduğu dev arşiv, önce akademide dışarıya kapalı odasında, emekliliği sonrasında ise evinde özenle korunur. Ölümünden sonra dağılır.
The exhibition entitled, Imaginary World of a Paper Architect: Nazimî Yaver Yenal begins with student years of Yenal (1904-1987), an unconventional name in 20th-century Turkish architecture, at the Academy of Fine arts and focuses on his oeuvre until the 1950s. Furthermore, the exhibition offers a broad insight into the history of architecture education in Turkey, competitions organized in the early periods of the Republic, and the relationship between state and architecture. The exhibition catalogue includes an exhaustive article by exhibition curator Büke Uras, as well as articles by Prof. M. Baha Tanman, Prof. Behçet Ünsal, and Prof. Ataman Demir, all of which offer different perspectives on the life and work of Yenal.
