Bahçeşehir Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’nde öğretim görevlisi ve serbest mimar olan Hasan Kuruyazıcı’nın editörlüğünü yaptığı bu kitap, Aralık 2010’da İstanbul’da açılan ‘Batılılaşan İstanbul’un Ermeni Mimarları adlı sergi kapsamında hazırlanmıştır.
Hasan Kuruyazıcı bu kitapta Ermeni mimarların Osmanlı İmparatorluğu’ndaki yerini, eserlerini ve önemini anlatmıştır.
Bu kitabında Kuruyazıcı İstanbul’un çeşitli ilçelerini gezerek Ermeni mimarların ülkemize kazandırdığı birçok esere ulaştığını ifade etmiştir. Adından da anlaşılacağı üzere, kitap sadece Ermeni mimarların yapıtları üzerine odaklanmıştır. Selçuklulardan başlayıp, Osmanlı döneminde görkeme kavuşan Anadolu mimarisi ile iç içe geçen Ermeni yapıtları incelenirken, bu kalıtımsal etkiye yer verilmemesi belki de kitabın tek eleştirilebilecek yönünü teşkil etmektedir.
Kitabın birinci bölümünde Batılılaşma sürecinde Osmanlı mimarının kimliğinden bahsetmiştir. Gayrimüslim olan mimar ustalarının profesyonelliği ve üstün başarıları ele alınmıştır. Bunlara en etkili örnek ise 19. yüzyılın en etkili gayrimüslim kalfaları olan Balyan Ailesidir. Balyan ailesi gibi
Gayrimüslim mimarların ülkemize kattığı eserler büyük önem taşımaktadır ve ülkemizin gözbebeği konumunda yapıtlarıdır.
“Tanzimat dönemi boyunca bazı kalfalara bürokratik kurumlar içerisinde önemli roller verildiğini anlatan ikinci kısımda, “Ebniye Meclisinin çok sayıda Rum ve Ermeni kalfadan oluştuğuna değinilmektedir. Ayrıca bazı camii inşaatı projelerini idare etmek üzere 500 kuruş maaşla gayrimüslim 3 kalfa olan İstefan, Ohannes ve oğlu Artin’in atandığı belirtilmiştir. Benzer örnekler Tanzimat döneminde “inşaat alanında güçlü bir aktör olan gayrimüslim kalfaların sisteme nasıl dahil edilmeye çalıştığını göstermektedir.
Bahçeşehir Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’nde öğretim görevlisi ve serbest mimar olan Hasan Kuruyazıcı’nın editörlüğünü yaptığı bu kitap, Aralık 2010’da İstanbul’da açılan ‘Batılılaşan İstanbul’un Ermeni Mimarları adlı sergi kapsamında hazırlanmıştır.
Hasan Kuruyazıcı bu kitapta Ermeni mimarların Osmanlı İmparatorluğu’ndaki yerini, eserlerini ve önemini anlatmıştır.
Bu kitabında Kuruyazıcı İstanbul’un çeşitli ilçelerini gezerek Ermeni mimarların ülkemize kazandırdığı birçok esere ulaştığını ifade etmiştir. Adından da anlaşılacağı üzere, kitap sadece Ermeni mimarların yapıtları üzerine odaklanmıştır. Selçuklulardan başlayıp, Osmanlı döneminde görkeme kavuşan Anadolu mimarisi ile iç içe geçen Ermeni yapıtları incelenirken, bu kalıtımsal etkiye yer verilmemesi belki de kitabın tek eleştirilebilecek yönünü teşkil etmektedir.
Kitabın birinci bölümünde Batılılaşma sürecinde Osmanlı mimarının kimliğinden bahsetmiştir. Gayrimüslim olan mimar ustalarının profesyonelliği ve üstün başarıları ele alınmıştır. Bunlara en etkili örnek ise 19. yüzyılın en etkili gayrimüslim kalfaları olan Balyan Ailesidir. Balyan ailesi gibi
Gayrimüslim mimarların ülkemize kattığı eserler büyük önem taşımaktadır ve ülkemizin gözbebeği konumunda yapıtlarıdır.
“Tanzimat dönemi boyunca bazı kalfalara bürokratik kurumlar içerisinde önemli roller verildiğini anlatan ikinci kısımda, “Ebniye Meclisinin çok sayıda Rum ve Ermeni kalfadan oluştuğuna değinilmektedir. Ayrıca bazı camii inşaatı projelerini idare etmek üzere 500 kuruş maaşla gayrimüslim 3 kalfa olan İstefan, Ohannes ve oğlu Artin’in atandığı belirtilmiştir. Benzer örnekler Tanzimat döneminde “inşaat alanında güçlü bir aktör olan gayrimüslim kalfaların sisteme nasıl dahil edilmeye çalıştığını göstermektedir.