El dokumacılığı, atalarımızın büyük önem verdikleri ve bu yüzden nitelik ve niceliği ile tarihe geçmiş köklü bir sanat kolumuzdur.
Üstün sanat değeri ve çeşit zenginliği ile takdir toplayan ipekli ve yünlü dokumalardan birçoğunun Türkler tarafından icadedildiği arkeolojik bulgularla kanıtlanmış bulunmaktadır. Bu ürünler tarihi yükselişimize paralel olarak basitten mükemmele doğru gelişmiş ve yaygınlaşmıştır. Zaman içinde ipekli ve yünlü dokumacılık ve özellikle halıcılık sanatı ayrı bir önem kazanmış ve kendi karakterini oluşturarak devamlı bir ilerleme göstermiştir.
İpekli ve yünlü kumaşlarımızda, halılarımızda yöresel farklılık görülürse de cinsi ve çeşidi ne olursa olsun her bir eserde Türk sanatına özgü renk ve desen uyumu vardır. Halılarımız ve dokumalarımızda renk ve ahenk zenginliği hakimdir. Göz, desendeki ayrıntılardan çok eserin bütünündeki ahengin hoşluğu ve yumuşaklığı ile doyuma ulaşır. Halılarımız dokuma nefaseti, renk ve motif uyumu ve zenginliği ile çok eski yıllardan bu yana tüm dünyanın beğenisine ulaşmıştır.
Ancak çağımızın sosyal ve teknolojik değişimi, bu türden üretime ve el sanatlarına ilgiyi ne yazık ki azaltmıştır. Bu yüzden bazı el sanatlarımız kaybolmağa yüz tutarken, bazıları da benliğini kaybetmiştir. Bu nedenle sanat değeri taşıyan üretimini sürdüren tesis ve tezgah sayısı günümüzde oldukça azalmıştır. Mevcutları içinde en önemlisi Hereke Müessesemiz sayılabilir. Çünkü bu tesis, kurulduğu 1845'lerden bu yana üretimini devam ettirmektedir. Ayrıca inanıyorum ki dünyada bu şekilde ürettiği ipekli, ipekli simli, ipekli kadife, kumaş ve ipekli ve yünlü halıların herbirisi nadide bir sanat eseri olan, değişik ürünleri bir sanat uyumu içinde üreten ikinci bir tesis yoktur.
El dokumacılığı, atalarımızın büyük önem verdikleri ve bu yüzden nitelik ve niceliği ile tarihe geçmiş köklü bir sanat kolumuzdur.
Üstün sanat değeri ve çeşit zenginliği ile takdir toplayan ipekli ve yünlü dokumalardan birçoğunun Türkler tarafından icadedildiği arkeolojik bulgularla kanıtlanmış bulunmaktadır. Bu ürünler tarihi yükselişimize paralel olarak basitten mükemmele doğru gelişmiş ve yaygınlaşmıştır. Zaman içinde ipekli ve yünlü dokumacılık ve özellikle halıcılık sanatı ayrı bir önem kazanmış ve kendi karakterini oluşturarak devamlı bir ilerleme göstermiştir.
İpekli ve yünlü kumaşlarımızda, halılarımızda yöresel farklılık görülürse de cinsi ve çeşidi ne olursa olsun her bir eserde Türk sanatına özgü renk ve desen uyumu vardır. Halılarımız ve dokumalarımızda renk ve ahenk zenginliği hakimdir. Göz, desendeki ayrıntılardan çok eserin bütünündeki ahengin hoşluğu ve yumuşaklığı ile doyuma ulaşır. Halılarımız dokuma nefaseti, renk ve motif uyumu ve zenginliği ile çok eski yıllardan bu yana tüm dünyanın beğenisine ulaşmıştır.
Ancak çağımızın sosyal ve teknolojik değişimi, bu türden üretime ve el sanatlarına ilgiyi ne yazık ki azaltmıştır. Bu yüzden bazı el sanatlarımız kaybolmağa yüz tutarken, bazıları da benliğini kaybetmiştir. Bu nedenle sanat değeri taşıyan üretimini sürdüren tesis ve tezgah sayısı günümüzde oldukça azalmıştır. Mevcutları içinde en önemlisi Hereke Müessesemiz sayılabilir. Çünkü bu tesis, kurulduğu 1845'lerden bu yana üretimini devam ettirmektedir. Ayrıca inanıyorum ki dünyada bu şekilde ürettiği ipekli, ipekli simli, ipekli kadife, kumaş ve ipekli ve yünlü halıların herbirisi nadide bir sanat eseri olan, değişik ürünleri bir sanat uyumu içinde üreten ikinci bir tesis yoktur.
